ŻYCIORYS - monodram poetycki Wojciecha Wysockiego

Wojciech Wysocki, oprócz pracy scenicznej w teatrach dramatycznych, komediowych i w radiu, jest popularnym aktorem telewizyjnym i filmowym, szczególnie lubiany dzięki serialowi „Ranczo”, w którym wcielił się w postać doktora Wezóła. Jako miłośnik, znawca i propagator poezji, jest również twórcą, scenarzystą, reżyserem i wykonawcą monodramu „Życiorys”. Monodram stanowi prezentację starannie wybranych, połączonych przez artystę w sceniczną całość utworów Zbigniewa Herberta, które zostały tak dobrane by stworzyć i opowiedzieć o życiu człowieka od narodzin aż do śmierci.

W sposób bardzo charakterystyczny dla twórczości Zbigniewa Herberta, monodram „Życiorys” łączy rozmaite, uniwersalne problemy oraz pytania egzystencjalne z drobnymi, metaforycznie i alegorycznie wyrażanymi obserwacjami i opowiastkami o życiu godziwym i niegodziwym, o ludziach, zwierzętach oraz o otaczających nas przedmiotach.

Monodram wykonywany jest z muzyką na żywo w kompozycjach Piotra Kajetana Matczuka.

Wojciech Wysocki

Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (1976). Debiutował tytułową rolą w "Kordianie" Juliusza Słowackiego w reżyserii Erwina Axera na deskach warszawskiego Teatru Współczesnego (1977). Związany z teatrami warszawskimi, m.in. Współczesnym (1976-1994) i Dramatycznym (1994-2009).

Ma w swoim dorobku takie role , jak Henryk w "Ślubie" Witolda Gombrowicza w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego (1983) i Jeszua Ha-Nocri w "Mistrzu i Małgorzacie" Michaiła Bułhakowa w reżyserii Macieja Englerta (1987) w Teatrze Współczesnym w Warszawie, Mackie Majcher w "Operze za trzy grosze" Bertolta Brechta w reżyserii Jana Buchwalda w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1996), Eugeniusz Dorn w "Niedokończonym utworze na aktora" Antona Czechowa w reżyserii Krystiana Lupy w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (2004), Major w "Damach i huzarach" Aleksandra hr . Fredry w reżyserii Macieja Wojtyszki w Teatrze Rampa na Targówku w Warszawie (2006) czy Koczkariow w "Ożenku" Nikołaja Gogola w reżyserii Piotra Dąbrowskiego w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (2011). 

Wystąpił również w wielu realizacjach Teatru Telewizji, m.in. w przeniesionym z warszawskiego Teatru Współczesnego kultowym spektaklu "Mahagonny" Bertolta Brechta i Kurta Weilla w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego (1985) oraz w przedstawieniu "Nocną porą" Rebekki Lenkiewicz w reżyserii Piotra Trzaskalskiego (2008). 

Na dużym ekranie debiutował rolą pianisty w melodramacie Jana Batorego "Con amore" (1976). Zagrał w ponad siedemdziesięciu filmach fabularnych. W wojenno-sensacyjnym obrazie Witolda Orzechowskiego "Wyrok śmierci" (1980) kreował postać młodego AK-owca Smukłego.

Sławę przyniosły mu role kapitana Wiesnicyna w ekranizacji "Wiernej rzeki" Stefana Żeromskiego w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego (1983) oraz dziennikarza Rafała w filmie psychologicznym Wojciecha Jerzego Hasa "Pismak" według powieści Władysława Terleckiego (1984). Rola chronicznie osamotnionego Miauczyńskiego w dramacie filmowym Marka Koterskiego "Życie wewnętrzne" (1986) przyniosła mu Nagrodę Aktorską w plebiscycie

publiczności na Koszalińskich Spotkaniach Filmowych" Młodzi i film". W 1987 roku zagrał gwiazdę rocka w filmie Tomasza Zygadły "Śmierć Johna L."  

Znany jest również z wielu popularnych seriali telewizyjnych, takich jak "Dom", "Ekstradycja", "Zostać miss"," Na Wspólnej", "Ranczo". W 2008 roku zagrał rolę polskiego przedsiębiorcy Dominika we francusko-niemiecko-polskiej superprodukcji "Lawina" w reżyserii Jörga Lühdorffa. 

Jest laureatem Wielkiego

Splendora (2007) - najważniejszej nagrody Teatru Polskiego Radia.

Piotr Kajetan Matczuk

Pianista, gitarzysta, aranżer, autor piosenek. Lider i założyciel zespołu PIRAMIDY. Członek ZAIKS oraz SAWP. Koncertował w Polsce i na świecie, m.in. w USA i w Meksyku: koncerty w Los Angeles, w San Diego, w El Cajon, w Laguna-Hills – Orange County, odwiedził również Tijuanę, a także w Europie, m.in. w Hadze w Holandii, w Brunssum w bazie wojskowej NATO Allied Joint Force Command Brunssum dla polskiej kadry dowodzącej misją w Afganistanie, w Vianden w Luksemburgu, wielokrotnie w Berlinie, m.in. w Columbiahalle, Ernst Reuter Saal, Ufafabrik, Filmbuhne am Steinplatz – wspólny koncert z Józefem Skrzekiem, w Fontanehaus na oficjalnych obchodach 25-lecia zburzenia Muru Berlińskiego, w Kolonii, w Monachium, we Frankfurcie, w Hanowerze, w Genewie w Szwajcarii w Stałym Przedstawicielstwie RP przy ONZ, w Brugg k. Zurichu, a także na Litwie – w Wilnie i Solecznikach.

Na zaproszenie Olgi Arcimowicz Okudżawy, wdowy po Bułacie Okudżawie, dwukrotnie koncertował w Filharmonii Moskiewskiej, w sali koncertowej im. Piotra Czajkowskiego.

Autor muzyki teatralnej i filmowej. Akompaniował w Teatrze Ateneum, m.in. kierownik muzyczny zespołu Krzysztofa Tyńca, autor muzyki do monodramu „Życiorys” w reż. Wojciecha Wysockiego oraz do spektaklu „Norwid” w reż. Mai Barełkowskiej. Debiutował wykonaniem muzyki do filmu dokumentalnego pt. „Bard” w reż. Katarzyny Kościelak (prod. TVP2) i jednocześnie wystąpił w tym filmie, pojawił się też w filmie „Wałęsa” w reż. Andrzeja Wajdy jako jeden

ze strajkujących stoczniowców. Skomponował muzykę do ponad 20 filmów.